KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Czwartek, 28 marca, 2024   I   11:30:36 AM EST   I   Anieli, Kasrota, Soni
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Stefan Hanka-Kulesza - Kawalerzysta Wojska Polskiego

Ewa Michałowska-Walkiewicz     22 października, 2015

Stefan Hanka - Kulesza, urodził się dnia 30 sierpnia 1892 roku w Holederii pod Włodawą. Zmarł on natomiast, dnia 5 czerwca 1964 roku w Londynie. Był on pułkownikiem kawalerii Wojska Polskiego.

Szlacheckie pochodzenie
Pochodził on z rodziny szlacheckiej, pieczętującej się herbem Ślepowron. Gdy ukończył płockie gimnazjum, kontynuował naukę w Szkole Mechaniczno-Technicznej Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda,w Warszawie. Studia podjął na Politechnice w Gandawie. Był członkiem Filarecji, Związku Walki Czynnej oraz Związku Strzeleckiego.

Rok 1914
W roku 1914, Stefan Kulesza był członkiem tzw. siódemki. Był to patrol Władysława Prażmowksiego Bieliny, który w nocy z 1 na 2 sierpnia, jako pierwszy przekroczył granicę zaboru austraickiego i rosyjskiego, znajdującą się w Kocmyrzowie. Następnie pełnił on służbę w Pułku Ułanów Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym, został internowany w Beniaminowie.

Rok 1918
W listopadzie 1918 roku, przyjęty został do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego 7 Pułku Ułanów w Ciechanowie. W lipcu 1920 roku, objął dowództwo nowo utworzonego 201 Pułku Szwoleżerów i na jego czele wziął udział w wojnie z bolszewikami, dnia 17 sierpnia 1920 roku w czasie Cudu nad Wisłą. Tam też został ranny, prowadząc szwoleżerów do walki na bagnety. Pomimo odniesionej rany, do końca kierował walką podległych mu szwadronów. Po wojnie pełnił obowiązki dowódcy, a następnie dowodził 3 Pułkiem Szwoleżerów Mazowieckiech im. Jana Kozieltulskiego w Suwałkach. W marcu 1930 roku, objął dowództwo 17 Brygady Kawalerii w Hrubieszowie. W kwietniu 1937 roku, został zastępcą dowódcy Kresowej Brygady Kawalerii w Brodach.

Wybuch wojny
W sierpniu 1939 roku, Stefan Hanka Kulesza, objął dowództwo Kresowej Brygady Kawalerii. Dnia 4 września 1939 roku, został usunięty ze stanowiska przez dowódcę Armii Łódź i wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy brygady. Później był dowódcą improwizowanej Grupy Dubno, z którą walczył przeciwko ZSRR. Dostał się do niewoli niemieckiej, zatem resztę wojny spędził w Oflagu Murnau. Po wojnie, zamieszkał w Wielkiej Brytanii. Pochowany na cmentarzu North Sheen.


Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska