Odszedł Wojciech Pokora

Urodził się w 1934 roku w Warszawie. Ukończył Technikum Budowy Silników we Wrocławiu, przez kilka lat pracował w fabryce FSO, później studiował na Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.

Związany był z warszawskimi teatrami: Dramatycznym (1958-1984), Nowym (1984-1990) i Kwadratem (1990-2001), zaś  ostatnio Och Teatrem. Występował w Teatrze Telewizji oraz niezpomnianym kabarcie Olgi Lipińskiej.

Największą popularność przyniosły mu role filmowe. Debiutował w 1960 roku w komedii "Mąż swojej żony" Stanisława Barei  i zaraz potem w "Zezowatym szczęściu" Andrzeja Munka. Potem w kolejnej komedii Barei. Odtąd stał się ulubionym aktorem tego reżysera, który obsadzał go w kolejnych swoich komediach. Główna, podwójna rola w filmie "Poszukiwany, poszukiwana" (1972), historyka sztuki, Stanisława Marię Rochowicza, który musi ukrywać się przebierajac za pomoc domową Marysię przyniosła Pokorze ogromna popularność.

Zagrał też u Barei m.in. w "Nie ma róży bez ognia" (1974), "Brunecie wieczorową porą" (1976), "Misiu" (1980) i serialu telewizyjnym "Alternatywy 4", gdzie wykreował niezpomnianą postać docenta Zenobiusza Furmana (1983).

Grał w niezwykle popularnym serialu "40-latek" w reżyserii Jerzego Gruzy (1975-1977). Do historii polskiego filmu weszła  brawurowa rola hrabiego Ponimirskiego w serialowej  "Karierze Nikodema Dyzmy" Jana Rybkowskiego i Marka Nowickiego według przedwojennej powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza (1980).

Niezapomniana pozstanie jego rola porucznika Von Nogaya w "CK Dezerterach".

Osobnym rozdziałem były występy Pokory w kabaretowych produkcjach Olgi Lipińskiej pokazywanych przez kilkanaście lat w TVP, na które czekała cała Polska.

Wojciech Pokora, Janusz Gajos i Jan Kobuszewski w "Kabareciku" Olgi Lipińskiej. Foto: Youtube

Słynna stała się  wykonywana przez Pokorę piosenka "To nie są czasy dla ludzi" opisująca polską rzeczywistość.

W 2015 roku ukazał się wywiad-rzeka z artystą, książka "Z Pokorą przez życie".

Przez wiele lat uczył aktorskiego fachu kolejne roczniki Akademii Teatralnej w Warszawie.

W 2000 roku, podczas 5. Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach, odcisnął swoją dłoń na Promenadzie. Przede wszystkim odcisnął ślad w pamięci Polaków, którzy nigdy Go nie zapomną.