W Senacie Stanów Zjednoczonych wystawa dotycząca historii 7. Eskadry Myśliwskiej im. Tadeusza Kościuszki

- Piloci wielu państw i narodowości brali udział w bitwie o Anglię w 1940 r. Ale Polacy byli najlepszymi z najlepszych – tymi słowami autorka książki „Sprawa honoru, Dywizjon 303 Kościuszkowski” Lynne Olson, zwróciła się do uczestników uroczystego spotkania. 

Zaproszonych powitali attaché obrony w Waszyngtonie, gen. dyw. pil. Cezary Wiśniewski oraz  zastępca ambasadora Paweł Kotowski. Szczególnymi gośćmi wieczoru byli Lynne Olson oraz Stanley Cloud, którzy w swoich wystąpieniach podkreślili wielki wkład Polaków w zwycięstwo w II wojnie światowej, również dlatego, że eskadra kościuszkowska była „najlepszą eskadrą walczącą w Bitwie o Anglię”. 

Wystawę uświetniła swoim występem Orkiestra Reprezentacyjna Sił Powietrznych. 

Na wydarzeniu obecni byli przedstawiciele Senatu i Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, Departamentu Obrony, Departamentu Stanu oraz korpusu dyplomatycznego  w Waszyngtonie. 

Wystawę będzie można obejrzeć w dniach 12-16 listopada br. w rotundzie budynku Senatu. 

7. Eskadra Myśliwska im. Tadeusza Kościuszki (tzw. "Eskadra Kościuszkowska") – pododdział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego z lat 1918-1925, walcząca podczas wojny polsko-ukraińskiej i wojny polsko-bolszewickiej, w której służyli m.in. ochotnicy amerykańscy. Wcześniej nosiła nazwy III Eskadry Lotniczej i 7 Eskadry Lotniczej.

Godło 7. Eskadry Myśliwskiej im. Tadeusza Kościuszki

W sierpniu 1920 roku eskadra otrzymała rozkaz powstrzymania armii Budionnego. Realizując rozkaz piloci wykonali kilkanaście lotów szturmowych, ostrzeliwując kawalerię z karabinów maszynowych, demoralizując ją i zadając znaczące straty. W maju 1921 7. Eskadra Myśliwska weszła w skład III Dywizjonu Myśliwskiego 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. W 1925 r. została przekształcona w 111. Eskadrę Myśliwską. Jej spadkobiercami byli piloci Dywizjonu 303 Kościuszkowskiego, walczący bohatersko w 1940 r. w bitwie o Anglię. 

Do 2000 roku chlubne tradycje 7. Eskadry kultywował 1. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa”, a po jego rozformowaniu – 23. Baza Lotnictwa Taktycznego w Mińsku Mazowieckim.