KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Czwartek, 28 marca, 2024   I   04:53:57 AM EST   I   Anieli, Kasrota, Soni
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Józef Bartłomiej Zimorowic - zapomniany polski poeta

Ewa Michałowska-Walkiewicz     21 sierpnia, 2018

Józef Bartłomiej Zimorowic, którego nazwisko właściwe brzmiało Ozimek, urodził się dnia 20 sierpnia 1597 roku we Lwowie. Zmarł zaś dnia 14 października 1677 roku, również we Lwowie. Był to niezrównany jak na tamtą epokę polski pisarz i poeta okresu baroku. Najczęściej tworzył on po łacinie. W tym też języku spisał on kronikę polską.

Zapomniany polski poeta
Józef Bartłomiej Zimorowic, którego nazwisko właściwe brzmiało Ozimek, urodził się dnia 20 sierpnia 1597 roku we Lwowie. Zmarł zaś dnia 14 października 1677 roku, również we Lwowie. Był to niezrównany jak na tamtą epokę polski pisarz i poeta okresu baroku. Najczęściej tworzył on po łacinie. W tym też języku spisał on kronikę polską.  

Wszystko dla Lwowa
Zimorowic, był mianowany kilkakrotnie burmistrzem Lwowa miasta, z którym związał się na całe życie i które bardzo ukochał. Wywodził się on z lwowskiej rodziny mieszczańskiej. Ojciec jego Stanisław Ozimek był majstrem murarskim, matką była pani Katarzyna, świetna kucharka lwowska. Nazwisko Ozimek, Józef Bartłomiej zmienił na Zimorowic. Kształcił się on w szkole katedralnej we Lwowie. Stosunkowo wcześnie, gdyż miał on wtedy 20 lat, zajął się twórczością literacką. Część utworów z tego okresu, była głównie o tematyce miłosnej, lecz niestety nie zachowała się.

Jako urzędnik miejski
We Lwowie Zimorowic piastował różne urzędy miejskie. A mianowicie był on pomocnikiem pisarza miejskiego Alberta Zimnickiego, rzecznikiem obrońcy sądowego, pomocnikiem pisarza miejskiego, był ławnikiem, jednym z 12 dożywotnich rajców lwowskich od roku 1648 (w tym charakterze pełnił funkcję delegata Lwowa na elekcję króla Jana Kazimierza), był też burmistrzem, który to urząd piastował kilkukrotnie. W roku 1623 schronił się do Krakowa z powodu panującej we Lwowie zarazy morowej. Jeździł też wielokrotnie do Warszawy, załatwiając rozliczne sprawy urzędowe.

We Lwowie
W roku 1644, Zimorowic nabył grunt pod Lwowem, gdzie uprawiał winną latorośl. Pomnażał on swój majątek handlując miedzią i innymi wyrobami, handlował on też na wielką skalę zbożami. W roku 1672, podczas wojny polsko-tureckiej brał aktywny udział w walkach w obronie Lwowa, po których kazał w ścianie Ratusza wbudować pamiątkową tablicę. Był 5-krotnie żonaty, jego małżonkami były kolejno:

Katarzyna Duchnicówna, Zofia Zachariaszewicz, z którą miał syna Józefa, Rozalia z Groswajerów Złotorowiczowa, Jadwiga Krallówna oraz Katarzyna Krzywińska.

Młodszym bratem Józefa Bartłomieja, był Szymon Teofil. Z okazji jego wesela, Zimorowic napisał utwór zatytułowany Roksolanki to jest ruskie panny. Zimorowic zmarł dnia 14 października 1677 roku. Podobno trumna z jego zwłokami, wystawiona była do publicznego pokazu, przez trzy dni, aby ludzie pożegnali wielkiego człowieka Lwowa.


Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska